Maak kennis met Jan Bazuin (61) en Jacklyn Clissen (27), cliënt en coach van Traverse. Twee mensen die beide geloven in groei, verbinding, drive en doelen. En in elkaar.
Doelen
Jan: ‘Loskomen van Traverse. Op eigen benen staan. Weer zin in het leven hebben. Hiervoor moet ik zaken oppakken, zoals mijn financiën. Maar contacten leggen met mensen is ook belangrijk. Zin in het leven betekent voor mij midden in de maatschappij staan en meedoen. Het gaat steeds beter. Ik zit nu op 80% van mijn beoogde doelen.’
Jacklyn: ‘Me nog meer ontwikkelen als persoonlijk coach bij Traverse. Mijn werkzaamheden geven me voldoening. Ik kan mijn kwaliteiten kwijt. Zo mooi om te zien hoe je iemand verder kunt brengen in het leven en elke dag opnieuw nieuwe stappen zet. Mijn andere doel is een gezinnetje. Ik ben nu bezig met mijn carrière, maar dat gezinnetje komt er later hopelijk ook.’
Voetafdruk
Jan: ‘In de vorm van een nalatenschap op aarde wanneer ik er niet meer ben. Ik hoop dat mensen me herinneren als een sociaal iemand die oog had voor de medemens en toch ook zijn eigen mannetje stond. Voor de medemens iets kunnen betekenen is voor mij wel een van de hogere doelen. Op dit moment draag ik mijn steentje bij als vrijwilliger bij Vluchtelingenwerk Nederland.’
Jacklyn: ‘In de vorm van mooie herinneringen die ik opbouw en nalaat. Ik houd van het leven en ik vind genieten heel belangrijk. Mijn vrienden zijn onmisbaar voor me. Ik hoop dat zij mij ook graag om zich heen hebben en me zien als iemand met wie ze graag hun tijd en aandacht delen. Ik deel mijn sociale kant graag met mijn omgeving. Het zorgt voor verbinding.’
Inspiratie
Jan: ‘Jacklyn. Zij zet mij in het leven. Zij is degene die me motiveert en die ik vertrouw. Ze is zo enorm stabiel. Ik ben al lang op zoek naar haar zwakke plek om tegen haar te kunnen gebruiken, maar heb die nog niet gevonden. Ze is een rots. Iemand met wie ik kan sparren, lachen en boos kan zijn. Nooit lang trouwens, want achteraf heeft ze meestal gelijk.’
Jacklyn: ‘De verhalen van cliënten. Ik steek er veel van op. Ze laten me zien dat het leven in één klap heel anders kan gaan. Ondanks mijn stabiele achtergrond, kan ik niet zomaar achterover leunen. Ook ik moet scherp blijven, de juiste keuzes maken. Jan’s leven was ooit ook stabiel, hij had een goede baan bij ASML. En toch ging het mis. Het gaat erom hoe je daarmee omgaat.’
Voldoening
Jan: ‘Als dingen die ik gepland heb, lukken. Zoals een huishoudelijk klusje doen of een rondje lopen met mijn geamputeerde teen. Mijn vrijwilligerswerk bij Vluchtelingenwerk Nederland stimuleert me om me in te zetten. Ik hoop in de toekomst het verschil weer te kunnen voelen tussen werk en ontspanning. Bitterballen inpakken of kersjes op een taart leggen, allemaal goed.’
Jacklyn: ‘Als ik voorgenomen plannen kan afvinken in mijn leven. Dat geeft me de drive om door te gaan. In mijn werk doe ik dat met mijn cliënten. Vanuit Traverse maken we behandelplannen die de cliënt verder helpen in zijn leven. Uiteindelijk komt het erop neer dat je uitdagingen aangaat, ze overwint, achterom kijkt en supertrots bent dat je het geflikt hebt.’
Hoogtepunten
Jan: ‘Mijn tijd als DJ. Dat was fantastisch. Naast mijn reguliere baan als grafisch specialist, liet ik me als DJ boeken voor feestjes en dansavonden in discotheken. Een mooie tijd was dat. Een ander hoogtepunt was mijn verhuizing van Emmen naar Tilburg, na mijn scheiding. Ik kreeg voet aan de grond bij Fuji en heb daar met plezier gewerkt.’
Jacklyn: ‘Toen ik onlangs het koopcontract voor mijn huis tekende. En toen ik mijn diploma behaalde, zodat ik dit werk bij Traverse mag doen. Voorheen volgde ik een opleiding in het toerisme, maar daar lag toch niet mijn hart. Mijn HBO studie was pittig, maar ik heb doorgezet. Mijn vaste contract bij Traverse is ook zo’n hoogtepunt. Anders had ik mijn eerste huisje niet kunnen kopen.’
Dieptepunten
Jan: ‘DJ zijn heeft tevens mijn huwelijk gekost. Ik was bijna niet meer thuis, we kwamen elkaar alleen nog maar op de trap tegen. Dus volgde de scheiding. Een ander dieptepunt was het overlijden van mijn moeder begin 2019. Ze is 91 geworden en was de verbindende factor binnen de familie. Ik heb tot mijn laatste snik bij haar gezeten en mis haar nog steeds.’
Jacklyn: ‘Toen mijn opa overleed, nu tien jaar geleden. Hij was de eerste dierbare die ik in mijn leven verloor. We hadden een hele goede band. Met mijn grootouders ging ik als kind fietsen en ijsjes eten. Vorig jaar werd bij mijn moeder kanker geconstateerd. Gelukkig is ze daar helemaal bovenop gekomen. Maar het laat zien hoe kwetsbaar het leven is.’
Dromen
Jan: ‘Een wereldreis maken. Naar een plek reizen, daar een poosje blijven en dan op naar de volgende plek. Bijvoorbeeld eerst Canada aandoen en daarna naar Australië vliegen. Ooit nog een keertje trouwen is een andere droom van mij. Ik heb een latrelatie, maar loop niet zo hard van stapel meer. Maar toch, trouwen is een kroon op de verbinding die je hebt met degene waar je van houdt.’
Jacklyn: ‘Ik ben niet zo goed in dromen. Ik hoop dat ik me nog lang vrij mag blijven voelen. Dat ik in het leven zelf mag blijven beslissen wat ik doe en waar ik ga. Wonen in het buitenland trekt me wel, mijn moeder woont in Spanje. Ze geniet van het buitenleven en het warme weer. Vorig jaar ben ik gaan backpacken in Thailand. Dat is me goed bevallen. Ik zou graag nog meer van de wereld willen zien.’
Liefde/vriendschap
Jan: ‘Vriendschap is dat je alles met elkaar kunt delen, niets voor jezelf hoeft te houden. Dat je van je af kunt praten, kunt delen wat je bezighoudt. Liefde is voor mij geborgenheid, je veilig voelen. Er zijn dingen die ik Jacklyn vertel en die niemand anders van Traverse weet. Dat is een kwestie van vertrouwen. En dat vertrouwen bouw je op.’
Jacklyn: ‘Ik heb geen broers en zussen, dus mijn vrienden zijn mijn familie. Wat Jan zegt over vriendschap, klopt ook voor mij. Je moet elkaar kunnen vertrouwen, er voor elkaar zijn. Vriendschap is pas echt als je er ook op mindere momenten voor elkaar bent. Ik ben gezegend met een liefdevolle familie. Zelf ben ik ook behoorlijk knuffelig, haha.’
Nooit meer
Jan: ‘Verzuipen in je problemen, maar hulp zoeken. Je hebt niet door dat je aan het verzuipen bent totdat iemand anders je uit de zee haalt. Traverse deed dat bij mij. Ik heb moeten leren hulp te aanvaarden. Als je lang zelfstandig bent geweest, is dat niet makkelijk. Maar soms red je het alleen niet meer. Ik wil nooit meer zo diep gaan.’
Jacklyn: ‘Skiën. Ik moest weer eens zo nodig een uitdaging aangaan en ging veel te hoog die berg op. Zo hoog dat ik niet meer zag hoe hoog het was. Doodeng. Het gevolg was dat ik niet meer naar beneden durfde. Hoogtedingen zijn niets voor mij, daar ben ik nu wel achter. Ik wil nooit meer zo hoog gaan.’
Over elkaar
Jan: ‘Jacklyn is een fijne coach. Stabiliteit is wat haar typeert. We zijn het lang niet altijd met elkaar eens, maar we kunnen overal over praten. Jacklyn weet alles van mij en ik vertrouw haar door een door. Jacklyn mag dan wel verre reizen willen maken, maar ze kan gelukkig nooit lang wegblijven vanwege haar werk. Blij toe.’
Jacklyn: ‘Jan is een oprecht man. Soms duurt het even voordat hij loskomt, maar dan is hij er ook helemaal. Jan is open en laat je altijd weten wat hij wil en niet wil. Hij maakt mooie stappen richting zelfstandigheid. Zegt hij nou dat ik geen verre reizen kan maken? Nou, bedankt. Dat wordt voor mij dus een rondje Tilburg.’