In de uitgave van De Draad mei 2020 vertelt een oud cliënt en vrijwilliger hoe hij zijn leven weer op de rit heeft gekregen met de inzet van Traverse en ContourdeTwern. Om privacy redenen is zijn naam gefingeerd.

Tekst: Hans Peters, magazine De Draad

‘Het leven weer op de rit met vrijwilligerswerk’

Soms kun je zo stranden in het leven dat je nauwelijks meer tot iets in staat bent. Dat gebeurde bij Pierre van Dorst. Na een aantal heftige levensgebeurtenissen kwam hij depressief thuis te zitten: doelloos, zonder uitzicht. Die periode duurde een aantal jaren. Gelukkig gaat het nu weer iets beter: met vrijwilligerswerk bij Traverse en ContourdeTwern pakt hij de draad weer op.

Pierre begon twee jaar geleden als vrijwilliger bij MFA De Poorten. Hij draaide mee in het beheer en assisteerde bij het jongeren- en ouderenwerk. Daarnaast was hij als ervaringsdeskundige vrijwilliger actief bij Traverse. Hij maakte wandelingen met cliënten, ging met ze naar het strand. “Soms helpt uitwaaien veel beter dan een goed gesprek.” Hij bracht cliënten van de locaties naar de dagbesteding, zoals Ut Rooie Bietje, of hielp met meubels in elkaar zetten. Pierre ontdekte dat de zorg- en welzijnssector hem goed beviel. Hij besloot de opleiding Howie The Harp te volgen.

Opleiding

Als je kunt herstellen van een psychische beperking ben je een belangrijke krachtbron voor het herstel van anderen. Dat is de overtuiging van de Howie the Harp (RIBW), een zorgopleiding voor iedereen die cliëntervaring heeft in de psychiatrie en/of verslavingszorg. De opleiding is dus uitermate geschikt voor (ex-)cliënten van Traverse. De eenjarige opleiding heeft een vernieuwende aanpak: cliënten werken aan hun eigen herstel en worden tegelijkertijd opgeleid tot ervaringsdeskundige. Naast het leren opkomen voor zichzelf werken studenten aan het samenwerken en taal- en computervaardigheden, aan inzicht in hun eigen gedrag en hoe ze methodisch kunnen werken. Pierre: “Je leert alles over emotionele vaardigheden, ziektebeelden en herstelondersteunende zorg. De belangrijkste vragen zijn: ‘Wat heb je nodig om weer terug te keren in de maatschappij?’. En ‘wat hebben mensen nodig, en hoe kunnen we dat bereiken met zo min mogelijk medicatie?’.”

(V)echtscheiding

Na een aantal donkere jaren ziet de toekomst van Pierre er weer wat rooskleuriger uit. Pierre duikt terug in het verleden en vertelt zijn verhaal. “Ik was getrouwd met Marian, had een goede baan en twee kinderen. Maar de sleur trad in ons huwelijk en dat bloedde langzaam dood. Ja, het is een cliché maar ik werd verliefd op Chantal, de buurvrouw, die ook getrouwd was. Erewoord, er is niks gebeurd, maar Marian kreeg er lucht van en ik kon mijn spullen pakken.” Marian bleef in het huis wonen, maar had geen inkomen, dus Pierre betaalde de vaste lasten en de alimentatie voor de kinderen. Pierre: “Totdat bleek dat ik niet meer kon pinnen. Marian had onze rekening geplunderd.” Uit boosheid zegde hij de rekening op en betaalde de vaste lasten en alimentatie niet meer. De echtscheiding ontaardde in een vechtscheiding. De rechter besloot dat Marian vrij kon wonen, totdat ze een eigen woning had. Dat was een half jaar later. Pierre vond ook een studio, waar hij zijn kinderen kon ontvangen. Inmiddels was buurvrouw Chantal gescheiden van haar man, Richard. Pierre en Chantal kregen een relatie. Pierre: “Richard was woest. Hij bedreigde me met de dood als ik Chantal bleef zien.” Op een kwade dag, toen Pierre bij Chantal op de koffie was, kwam Richard langs om speelgoed op te halen. Pierre: “Ik heb zijn dreigementen onderschat. Hij ging door het lint toen hij merkte dat ik er was. Hij drong binnen en sloeg me helemaal in elkaar. Onder het oog van mijn kinderen.” Tranen wellen op in zijn ogen: “Ik zal nooit de blik van mijn dochtertje vergeten. Ze dacht dat pappa dood ging.”

“Dat verzin je niet!”

Een paar maanden later was zijn lichaam hersteld en kon hij weer werken. Hij trok in bij Chantal.
Richard hield zich rustig en alles leek oké. Wat bleek echter, Richard en Marian , de ex van Pierre, konden het wel heel erg goed met elkaar vinden en kregen een relatie. Pierre: “Wat?! Dat verzin je toch niet. Ik was woest, kon ze wel vermoorden.” Gelukkig deed hij dat niet. Wel kwam hij door alle gebeurtenissen in een diepe depressie terecht. Hij kon niet meer werken. Met wederzijds goedvinden en een gouden handdruk nam hij ontslag. Pierre: “Met Chantals salaris en mijn WW konden we het redden, dachten we.” Maar de kredietcrisis sloeg toe, Chantal verloor haar baan en door de hoge kosten kwamen ze opnieuw in de schulden. Pierre: “We besloten uit elkaar te gaan, deze keer niet uit haat, maar uit liefde. Dan zouden we samen meer geld overhouden.”

Vol vertrouwen

Pierre werd weer thuisloos. Hij meldde zich aan bij Traverse en woonde tijdelijk in een chalet. Een half jaar later hielp Traverse hem aan een woning. Stapje voor stapje krabbelde hij weer op. Tegenwoordig heeft hij er weer vertrouwen in. Hij is blij met de hulp en de mogelijkheden die hij van Traverse en ContourdeTwern heeft gekregen. Binnenkort is zijn opleiding afgerond. Dan wil hij zijn passie volbrengen: werken met jongeren. Op dit moment loopt hij vanuit de opleiding stage op een woongroep van jongeren van de RIBW. Maar die stopt over een tijdje. Pierre: “Ik wil graag een betaalde baan en richt me weer op de arbeidsmarkt. De stage is daarvoor een heel mooie opstap. Mocht ik niet zo snel een betaalde baan vinden, dan zou ik graag vrijwilligerswerk willen gaan doen bij HotSpot; werken met jongeren die via Traverse begeleid wonen.”